วันศุกร์ที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2551

Begins - พรหมลิขิต

Big Ass - 05 พรหมลิขิต

เหม่อมองบนฟ้าไกล จ้องมองด้วยความสงสัย
ว่าใครกันนะใคร ที่พาให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับฉัน
I look across the distant sky, staring with curiosity
wondering about who was it that led you to me

มีคนเป็นล้านคน ช่างไร้เหตุจริงๆ ที่เราเจอกัน
จากเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆ
There are millions of people, it doesn't make any sense that we met
From a person that believes in nothing, I finally question myself

*ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น
ตกลงให้เรารักกันใช่มั้ย อย่างนั้นขอได้ หรือไม่
So, is it really destiny that let us be?
So, we are destined for each other, then could I ask for something?

โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย โอ้วโอว ฉันขอได้ไหม
Please don't ever let us part, let us love one another till death do us part
Can I ask for this?

เมื่อก่อนลมหายใจ ก็คิดว่าเป็นของฉัน
แต่พอไดด้พบเธอ เพิ่งรู้จริงๆ ลมหายใจคือเธอเท่านั้น
Back then, I thought my breath was for myself
But when I met you, I just realized that my breath is for you

มีคนเป็นล้านคน ช่างไร้เหตุผลจริงๆ ที่เราเจอกัน
จากเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองอีกครั้ง
There are millions of people, it doesn't make any sense that we met
From a person that believes in nothing, finally I have to question myself again

คนมีอีกเป็นล้านคน ไม่มีเหตุผล ที่เธอต้องเลือกฉัน
จากเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองอีกครั้ง
There are still millions of people, there's no reason that I'm the one
From a person that believes in nothing, finally I have to question myself again


Intro:F# C# / Bsus4 B (2times)
F# C# Bsus4 B
เหม่อมองบนฟ้าไกล จ้องมองด้วยความสงสัย
F# C# Bsus4 B
ว่าใครกันนะใคร ที่พาให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับฉัน
Bbm7 Ebm Bbm Ebm
มีคนเป็นล้านคน ช่างไร้เหตุผลจริงๆ ที่เราเจอกัน
E C#
จากเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆ (อีกครั้ง)
F# Bbm7 G#m B C#
*ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น
F# Bbm7 G#m B G#m
ตกลงให้เรารักกันใช่มั้ย อย่างนั้นขอได้ไหม
B Bbm7 Bb Ebm C# B C#
โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย โอ้วโอว
F# C# / Bsus4 B (2times)
ฉันขอได้ไหม
F# C# Bsus4 B
เมื่อก่อนลมหายใจ ก็คิดว่าเป็นของฉัน
F# C# Bsus4 B
แต่พอได้พบเธอ เพิ่งรู้จริงๆ ลมหายใจคือเธอเท่านั้น
(*)
Solo:F#/Bbm/G#m/C#/F#Bbm/G#m/B/G#/B/C#
Bbm7 Ebm Bbm Ebm
คนมีอีกเป็นล้านคน ไม่มีเหตุผล ที่เธอต้องเลือกฉัน
E C#
จากเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองอีกครั้ง
(*)
โอ้ว โอว
F#
ฉันขอได้ไหม

ไม่มีความคิดเห็น: